Dr. AHMET GÜLER

Dr. Binbaşı Halis Temel’in Cenneti ve Bir Satışın Ardından Gelen Büyük Tehlike

Çeşme’nin rüzgârı insanın yüzüne hep özgür vurur…

Ama bazı rüzgârlar içinde bir ağıt taşır. Bugün Paşalimanı’ndan esen rüzgâr tam da böyle bir ağıtın kokusunu taşıyor.

Bu satırlar, bir adamın tek başına yarattığı bir ekolojik mucizenin,üç yıl önce atılan bir imzayla sermayeye teslim edilmesini; ve şimdi yok olmanın eşiğinde bekleyen bir cennetin hikâyesini anlatıyor.

Bu hikâye, Dr. Binbaşı Halis Temel’indir.

1955’te Bir Adam Geldi: Eşek Sırtında Su Taşıyan Bir Doğa Aşığı, 1955… Paşalimanı Koyu’nun yolu yok, suyu yok, elektriği yok. Ama bir adam vardı: Halis Temel.

Eşek sırtına palan vurup yukarıdaki köylerden su taşıyordu. Elinde testiler, gönlünde başka bir dünyanın tasarısı… 

Koydaki ilk fidanlar işte o taşınan sularla büyüdü. O fidanları kendi elleriyle dikti: fıstık çamları, sakız ağaçları, okaliptüsler, makilerin gölgesine karışan binlerce genç ağaç… Tam 50 bine yakın ağaç… Yıllar boyunca tek başına suladı, korudu, yangınlarda bedenini siper etti, rüzgâr sert estiğinde fidanları dolaştı.

Bu koy bir orman değil; bir insanın doğaya adanmış bir ömrünün eseriydi. Ve Sonra… Şükranla Anılması Gereken Adamın Cenneti rant uğruna satıldı..

Bu cennet, üç yıl önce Kızılay tarafından Mersinli bir enerji şirketine satıldı. Tüm mücadelelere, tüm itirazlara, tüm hukuki arayışlara rağmen… Tüm işlemler tamamlandı, tapular devredildi.

Halis Temel’in bir ömre sığdırdığı ekolojik miras, artık bir şirketin yatırım dosyasında bekliyor. Şirket şu an SİT dolayısı ile hiçbir inşaat yapmıyor.

Ama herkes biliyor ki: İlk fırsatta kazmayı vuracaklar. Ve burası bir rezidans çöplüğüne dönüşecek.

Çeşme Halkı Şunu Unutmamalıdır:

Çeşme’nin Ona Bir Heykel Borcu Var…  Halis Temel bu koyu sadece korumadı, Onu yarattı.

Eşek sırtında su taşıyarak emek verdi. Fidanları elleriyle dikti. Yaşamını doğaya vakfetti.

Bu nedenle:

Çeşme halkı, Halis Temel’e büyük bir vefa borçludur. Bu borç yalnızca sözle ödenmez. Bu borç, Paşalimanı’na dikilecek bir heykelle ödenir. Doğayla savaşan değil; doğayı yaşatan insanlara saygı duyan bir toplum olduğumuzu göstermenin yolu budur.

Bugün Paşalimanı Halis Temel vadisi Ne Durumda? Ağaçlar hâlâ ayakta. Doğa hâlâ nefes alıyor.

Ama bu nefes, bir şirketin imar dosyasında sıkışmış bir geleceğin tehditi altında. Bu mucize, bu emek, bu koy…Hepsi sessizce kaderini bekliyor.

Son Söz:

Bu Koy, Bu Ağaçlar, Bu Emek — Unutulmasın, Halis Temel gölge yaratanlardandı. Ve bu gölgenin yok olmasına göz yummak hiçbir Çeşmeliye yakışmayacaktır.

Bu koy bir yatırım alanı değil; bir vicdan sınavıdır. Ve o sınav şimdi bize kalmıştır.